Van Durban - Zuid Afrika naar Lesotho

Durban
Terwijl ik dit schrijf moet ik goed proberen de goeie toetsen te raken op de laptop want het is windkracht 7 en het schip gaat behoorlijk te keer . Dit is geen schip voor zeeziek gevoelige mensen !
We gaan een lange dag maken met fourwheel drives over de Sanipas .Het is een lange tour , zo’n 14 uur duurt het in totaal . Het zou vandaag regenen , maar het weer ziet er fantastisch uit , hopen dat het zo blijft . . . . 24 Graden en zon ! Eerst moeten we 3 uur in de bus naar Sanipas Lodge waar we even stoppen en dan worden verdeeld over de four wheel drives , zo’n 7 man per auto . Sommige mensen kunnen moeilijk een plekje vinden en mopperen nog al wat , maar als er een korte onweersbui losbarst is er ineens plaats genoeg !! Dus op weg , het is weer droog en de enige bui die dag blijkt later !! Eerst gaat de weg nog wel maar hij wordt steeds onbegaanbaarder : Stenen op de weg , onmogelijke bochten , over stromen water van watervallen , prachtig !!! Deze (Zwarte) chauffeurs zijn speciaal opgeleid om deze weg te berijden , andere auto’s mogen hier niet komen . Soms rijden we op 10 cm afstand van een enorme afgrond , wel een beetje eng . Het uitzicht op de Drakensbergen zoals die hier zijn genoemd door de Nederlanders is geweldig . We zijn op weg via de Sani pas naar het koninkrijk Lesotho , een land binnen een land , Zuid Afrika . Hier woont een natuurvolk op een plateau op zo’n 3 km hoogte . Daar gaan we heen ! De tocht omhoog duurt meer dan 2 uur , we zien prachtige planten ( o.a. vuurpijlen ) soms groepjes bavianen , en plots zijn we omgeven door een schaapskudde : het gaat allemaal net goed op dit smalle en soms steile pad !! Plots stopt de groep auto’s : kokende motor !! Geen nood , iedereen uitstappen en genieten van het uitzicht , de zwarte mannen zoeken met flessen een stroompje en koelen de motor ! Geweldig toch . Onze chauffeur , Nicolas ,draagt het voetbalshirt van het nationale elftal van zuid Afrika dus het gesprek komt al snel op voetbal . Als ik vertel dat we het team en de Fuvuzela geweldig vinden wordt ik omarmt . . . .Verder gaat het weer , we komen bij de grenspost van Zuid Afrika waar we onze paspoorten moeten laten zien , een houten hut met een slagboom . . . . Als we na veel toeren op zo’n 2875 meter aankomen moeten we naar de douane van Lesotho en krijgen een stempel in het paspoort . De eerst mensen die we hier treffen zijn backpackers en komen uit Nederland, uit Gorinchem . . . . We wandelen door het dorp . Prachtige ronde hutten met rieten daken en ramen en deur omdat het hier heel koud kan worden , zelfs sneeuwen . . . dat is ook de reden dat de mensen hier in blanckets gekleed gaan , ze zijn helemaal bedekt door deze kleden , alleen de ogen zijn vrij . Sommigen zien er iets meer “Westers “uit , hebben een spijkerbroek aan . Af en toe zien we grijze marmot achtige diertjes lopen , dit zijn Dassies en verwant aan de olifant ( ! ) De mensen zijn heel verlegen , er wordt voor een hut een meisje geknipt door een kapster en op de vraag of we mogen foto graveren giechelen de meisjes en draaien het gezicht om . Op het laatst mag het toch maar doet de kapster wel de kam voor haar ogen . . . . .Trijntje koopt er een trechtervormige hoed wat het symbool van het land is en zelfs in de vlag verwerkt is . Iemand is ooit op het idee gekomen om hier een pub te bouwen voor de bezoekers en dit is dan de hoogstgelegen pub van de wereld . . . . De schitterende schaapsherder komt ondertussen ook aan met z’n kudde dus daar zullen we op weg naar beneden geen last meer van hebben ! Deze mensen zijn een echt natuurvolk , en alleen bereikbaar via de weg die wij hebben gevolgd en een weg aan de andere zijde van het plateau . Grotere auto’s dan die van ons kunnen hier niet komen . . . .We moet weer op weg , maar eerst weer via de grens post voor een controle ! Wij gaan via dezelfde moeilijke weg weer terug en afdalen blijkt nog moeilijker dan omhoog , af en toe glijd de auto wat door , maar alles gaat goed en na een fascinerende rit komen we beneden aan bij een prachtig gelegen lodge waar we verfrissingen krijgen en thee en koffie . Even alle indrukken verwerken ! Dan stappen we weer in de bus voor 3 uur terugtocht waarbij de meesten van ons in slaap vallen . . . . . Terug op het schip om 9 uur mogen we gelukkig nog naar het restaurant , hoewel dit officieel al gesloten is , voor een maaltijd . Tijden de tour hadden we een lunchpakket mee om geen tijd aan “eten “ te verliezen . Het was één van onze mooiste tours . . . . . . .