Colombo , Sri Lanka ( Ceylon )

Hallo
Ik weet niet of jullie die serie nog kennen : Moeder wat is het heet , met de strijdkreet” Shut up !!!!” Hij speelde in India . Maar dit geld zeer zeker voor Sri Lanka , het voormalige Ceylon . Moeder , wat is het hier benauwd heet !! Minstens 34 graden !!!! Maar we hadden een superdag ! Wat een prachtig land en aardige mensen . We gingen deze dag op bezoek bij een Olifanten Weeshuis waar gewonde wilde , of loslopende jonge olifanten worden opgevangen. We kwamen ‘s Ochtends aan in Hoofdstad Colombo , waar we werden verwelkomt door een traditionele dansgroep dansend en opgezweept door tam-tam’s . Daarna de bus in , hier geen strenge controle’s . Maar eenmaal op de weg hetzelfde als in India : Kamikazes . Dus de ogen maar dicht of naar het langskomende landschap aan de zijde kijken , wat zeer de moeite waard is !!!We moesten ongeveer 80 km rijden , en kwamen onafgebroken langs huizen , winkeltjes en Boeddhistische tempetjes midden tussen een prachtige natuur van palmbossen , bamboe , thee , ananas en rijst velden . Die 80 km doe je wel 2-1/2uur over !! Aangekomen bij “Pinnawela Elephant Orphanage “ , opgericht in 1975 , werden we meteen naar een prachtig natuur gebied geleid , waar een stuk of 25 olifanten aan het baden en zwemmen waren in een prachtig meer omringd door palmbomen . Een fabelachtig gezicht !!! Sommigen geweldig groot , daarnaast ook veel jongen ! Na alles een tijdje te hebben aanschouwd mochten we dichterbij komen en met sommige wat makkere olifanten op de foto , of ze gewoon even aanraken , een apart gevoel die huid met heel lange harde haren !! Je voelt je wel heel klein naast zo’n geweldig dier . Even was het schrikken , een jonge olifant kreeg het op zijn heupen en draafde door het publiek heen . Even kwam hij of zij recht op Trijntje af , maar dacht : ”dat is zo’n aardige blonde meid “ nam een andere koers en onder veel gegil van sommige dames liep hij weer verder naar het water en liep alles gelukkig goed af.
Deze olifanten worden hier opgevangen , verzorgd en klaargemaakt om te werken of om naar een circus te gaan , of om gewoon de oude dag uit te zitten ! Er worden ook jonge olifantjes geboren , want ja , er gebeurd wel eens wat in het donker natuurlijk . En niet alleen in het donker hebben we wel gezien . . . .
Daarna lekker eten in een restaurant op het terrein , en after lunch naar een natuurgebied waar de olifanten de rest van de dag doorbrengen , een prachtig gebied met veel palmen en savanne met bergen op de achtergrond. In de verte , we konden helaas niet dichtbij komen zagen we bomen vol met hangende “Foxbirds “ die wij volgens ons vliegende honden noemen .
Daarna weer op weg terug , kamikazes , en treinen die vol hingen met reizigers , dat daar geen doden bij vallen . . . . Ook zagen we prachtige Hindoestaanse tempeltjes , met allemaal beeldjes en kleuren .
De Nederlanders hebben hier weer een stuk geschiedenis geschreven , hoor , we hebben het weer afgepikt van de Portugees , (1660)en weer afgegeven aan de Brit in 1796 . In 1948 werd Ceylon onafhankelijk en de naam werd in 1972 veranderd in de originele naam Sri Lanka . Rond 1980 brak de burgeroorlog uit , tussen de Tamils ( Tamil tigers ) en de Sinhala waarbij zo’n 70.000 doden vielen . De oorlog werd pas 3 jaar geleden beëindigd , en nu zijn ze weer op de goede weg . Ook zeer dramatisch was de Tsunami in December 2004 , waarbij 30.000 doden vielen . Misschien wel leuk te vertellen is dat de film “The bridge over the river Kwai “ hier is opgenomen .
Wat is het heerlijk om na zo’n prachtige dag weer lekker op het koele schip aan te komen , even een heerlijke douche te nemen , en daarna lekker met je tafelgenoten te eten en je verhalen uit te wisselen !
Wij vinden het hartstikke leuk dat zoveel mensen onze verhalen lezen en daar ook op reageren . We kunnen niet iedereen persoonlijk beantwoorden , maar alle reacties worden zeer gewaardeerd !! Bedankt daarvoor .
Komende 2 dagen zitten we weer op zee , kunnen we weer rustig bijkomen . Zondag zijn we in Phuket , Thailand , en gaan we naar “James Bond Island “
Tot Dan . . . . .